Po latach przerwy związanej z pandemią… zaraz, zaraz - dlaczego pandemia, a nie panidemia? Zacznijmy więc od początku…

Po latach przerwy zawiązanej z zarazą ożywiliśmy „Egzotyczną Owadziarnię”. Właściwie to ożywiły ją Aleksandra Sykulska i Agnieszka Pękalska z klasy I b. Bardzo szybko dołączyły do nich Gabriela Turalska i Natalia Szczerba z I a. Zarząd szkoły pomysł zaakceptował i na walnym zebraniu wszystkich akcjonariuszy przydzielił sekcji fundusze. Około 0,0000000000024% dziennego PKB położonego w zachodniej Polinezji państwa Tuvalu. Mając więc środki, możliwości i uczniów chętnych do opieki, kupiliśmy sześć modliszek. Po trzy osobniki dwóch gatunków. Hierodula membranacea – duża i dość łatwa w hodowli modliszka z południowej Azji oraz Chilodonoptera lestoni prosto z Ghany. Modliszki były w stadium L3 i mają od 1 do 2 cm. Co to znaczy? Larwy po wykluciu się z jajek są w fazie L1 (Level 1), po pierwszej wylince przechodzą do L2 i tak dalej. Wylinka??? Owady mają pancerz zewnętrzny, larwy nie mogą więc ciągle rosnąć. Zrzucają co jakiś czas zewnętrzny pancerzyk, który robi się już za ciasny, mocno zwiększają swoje rozmiary, a nowy pancerzyk po kilku godzinach twardnieje. Linienie to właśnie opisany powyżej proces, a wylinka do stary zbyt ciasny już pancerzyk.
Nasze troskliwe uczennice karmią modliszki codziennie muszkami owocowymi Drosophila hydei, które są większe od zwykłych muszek owocowych. Na dodatek muszki te mają uwstecznione skrzydełka i mogą tylko podskakiwać, to znacznie ułatwia karmienie i nie trzeba ich łapać w pracowni. Dodatkowym pokarmem jest rybik piekarniczy. W miarę wzrostu modliszek pokarm będzie dostosowany do ich rozmiaru.
Będziemy się regularnie chwalić naszymi krwiożerczymi bestiami (oczywiście mowa o modliszkach, a nie uczennicach). Na razie zamieszczamy zdjęcia.